Në vitin 1923, kalorësi Frank Hayes fitoi një garë në Belmont Park në New York pavarësisht se ai kishte vdekur. Ai pësoi një atak kardiak në mes të garës, por trupi i tij qëndroi në shalë edhe pasi kali i tij kaloi vijën fundore duke arritur një fitore të kuotuar me koeficient 20-1.

Njëzet e dy vjeçari Hayes nuk kishte fituar kurrë një garë më parë, pasi me profesion ai nuk ishte kalorës, por trainer kuajsh dhe stabilist. Kali i quajtur Sweet Kiss, në pronësi të Miss A. M. Frayling ishte sa për të mbushur numrin, dhe për këtë ishte kuotuar 20:1.

Hayes vdiq në pjesën e fundit të garës dhe trupi i tij mbeti në shalë kur Sweet Kiss kaloi vijën e finishit, duke fituar me kokë dhe duke e bërë atë kalorësin e parë dhe deri tani të vetmi që dihet se ka fituar një garë pas vdekjes.

Vdekja e Hayes nuk u zbulua derisa Miss Frayling dhe zyrtarët e garës erdhën për ta uruar atë menjëherë pas garës. U sugjerua se sulmi fatal në zemër mund të ishte shkaktuar nga përpjekjet ekstreme të Hayes për të përmbushur kërkesat e peshës, pasi një gazetë raportoi se ai ishte dobësuar nga 65 kg në 59 kg në një kohë shumë të shkurtër.

Pas zbulimit të vdekjes së Hayes, të gjitha formalitetet e mëtejshme pas garës u hoqën nga Klubi i kalorësve, dhe u shpall fitues pa u peshuar. Hayes u varros tre ditë më vonë,  i veshur me mëndafshët e tij të garave në varrezat e Kryqit të Shenjtë në Brooklyn, Nju Jork. Kali nuk vrapoi kurrë më, dhe pretendohet se Puthja e ëmbël u mbiquajt “Puthja e ëmbël e vdekjes” për pjesën tjetër të jetës së saj.