Franca mban 85% të rezervave bankare të 14 shteteve Afrikane, ish-koloni të saj!
Janë 14 vendet afrikane të detyruara nga Franca, përmes një pakti kolonial për të depozituar 85% të rezervave të tyre valutore në bankën qendrore franceze të kontrolluar nga ministria e financave në Paris. Franca ka mbajtur rezervat kombëtare të katërmbëdhjetë vendeve afrikane që nga viti 1961: Benini, Burkina Faso, Guinea-Bissau, Bregu i Fildishtë, Mali, Niger, Senegal, Togo, Kamerun, Republika e Afrikës Qendrore, Çad, Kongo-Brazavil, Guinea Ekuatoriale dhe Gabon.
Është ndërtuar një sistem kaq i lig kolonial e madje është denoncuar edhe nga Bashkimi Evropian, por Franca nuk është e gatshme të lëvizë nga ai sistem i cili jep rreth 500 miliardë dollarë në vit thesarit të saj.
Udhëheqësit afrikanë që refuzojnë paktin vriten ose bien viktima të grushteve të shtetit. Ata që i binden mbështeten dhe kjo shpërblehet nga Franca me stilet e jetës së tyre faraonike, ndërsa popullatat jetojnë në varfëri dhe dëshpërim ekstrem.
Kur Sékou Touré i Guinesë vendosi në 1958 të dilte nga perandoria koloniale franceze dhe vendosi për pavarësinë e vendit, elita koloniale franceze në Paris u tërbua aq shumë, dhe në një akt historik të zemërimit administrata franceze në Guinea shkatërroi gjithçka në vend e cila përfaqësonte ato që ata i quanin përfitimet nga kolonizimi francez.
Tre mijë francezë u larguan nga vendi, duke marrë të gjithë pasurinë e tyre dhe duke shkatërruar gjithçka që nuk mund të zhvendosej: shkollat, çerdhet, ndërtesat e administratës publike u shkatërruan; makinat, librat, ilaçet, instrumentet e institutit kërkimor, traktorët u shtypën dhe sabotuan; kuajt, lopët në ferma u vranë dhe ushqimi në depo u dogj ose u helmua.
Qëllimi i këtij akti të egër ishte dërgimi i një mesazhi të qartë për të gjitha kolonitë e tjera se pasojat për refuzimin e Francës do të ishin shumë të larta.
Në Mars 2008 Jacques Chirac deklaroi:
“Pa Afrikën, Franca do të rrëshqiste në nivelin e një fuqie të botës së tretë”
Paraardhësi i Shirakut, François Mitterand, profetizoi në 1957 se:
“Pa Afrikën, Franca nuk do të ketë histori në shekullin 21”
Më poshtë janë 11 shtyllat kryesore të paktit që vazhdon kolonizimin e Afrikës që nga vitet 1950:
# 1 Borxh kolonial për përfitimet e kolonizimit të Francës
Vendet e sapo “pavarësura” duhet të paguajnë për infrastrukturën e ndërtuar nga Franca në vend gjatë kolonizimit.
# 2 Konfiskimi automatik i rezervave kombëtare
Vendet afrikane duhet të depozitojnë rezervat e tyre monetare kombëtare në bankën qendrore të Francës.
“Politika monetare që rregullon një grumbullim kaq të larmishëm të vendeve Afrikane është e pakomplikuar sepse ajo, në fakt, operohet nga Thesari Francez, pa iu referuar autoriteteve qendrore fiskale të ndonjë prej WAEMU ose CEMAC. Sipas kushteve të marrëveshjes që krijuan këto banka dhe AQF-ja, Banka Qendrore e secilit vend afrikan është e detyruar të mbajë të paktën 65% të rezervave të saj valutore në një “llogari operacionesh” të mbyllura në Thesarin Francez, si dhe një tjetër 20% për të mbuluar detyrimet financiare.
Me pak fjalë, më shumë se 80% e rezervave të këtyre vendeve afrikane janë depozituar në “llogaritë e operacioneve” të kontrolluara nga Thesari Francez. Të dy bankat e AQF-së janë afrikane në emër, por nuk kanë politika monetare të tyre. Vetë vendet nuk e dinë, as nuk u thuhet atyre, se sa nga grupi i rezervave valutore të huaja të mbajtura nga Thesari Francez, u takon atyre si grup ose individualisht.
Fitimet e investimeve të këtyre fondeve në rezervat e Thesarit Francez supozohet të shtohen në grup, por nuk u jepet llogari bankave ose vendeve përkatëse për detajet e ndonjë ndryshimi të tillë. Grupi i kufizuar i zyrtarëve të lartë në Thesarin Francez që kanë njohuri për shumat ku investohen këto fonde janë të ndaluar të zbulojnë ndonjë nga këto informacione në bankat e AQF-së ose bankat qendrore të shteteve afrikane. ” Shkroi Dr. Gary K. Busch
Tani vlerësohet se Franca po mban afër 500 miliardë dollar të Afrikës në thesarin e saj dhe do të bënte gjithçka për të luftuar këdo që dëshiron të hedhë dritë në këtë anë të errët të perandorisë së vjetër.
Vendet afrikane nuk kanë qasje në ato para.
Franca i lejon ata të kenë vetëm 15% të parave në çdo vit të dhënë. Nëse kanë nevojë për më shumë se kaq, ata duhet të marrin para shtesë nga 65% e tyre nga Thesari Francez me tarifa komerciale.
Për t’i bërë gjërat më tragjike, Franca vendos kufirin e shumës së parave që vendet mund të marrin hua nga rezerva. Kufiri është fiksuar në 20% të të ardhurave të tyre publike në vitin paraardhës. Nëse vendet kanë nevojë të huazojnë më shumë se 20% të parave të tyre, Franca ka një veto.
# 3 E drejta e refuzimit të parë për çdo burim të papërpunuar ose natyror të zbuluar në vend
Franca ka të drejtën e parë për të blerë burimet natyrore të gjetura në tokën e ish-kolonive të saj. Vetëm pasi Franca do të thoshte, “Unë nuk jam i interesuar”, vendet afrikane lejohen të kërkojnë partnerë të tjerë.
# 4 Përparësia ndaj interesave dhe kompanive franceze në prokurimin publik dhe tenderin publik
Në dhënien e kontratave të qeverisë, kompanitë franceze duhet të prioritet, dhe vetëm pas kësaj këto vende mund të kërkojnë diku tjetër. Nuk ka rëndësi nëse vendet afrikane mund të marrin një ofertë me vlerë më të mirë diku tjetër. Si pasojë, në shumë nga ish-kolonitë franceze, të gjitha pasuritë kryesore ekonomike të vendeve janë në dorën e francezëve. Për shembull, në Bregun e Fildishtë, kompanitë franceze zotërojnë dhe kontrollojnë të gjitha ndërmarrjet kryesore – ujin, energjinë elektrike, telefonin, transportin, portet dhe bankat kryesore. E njëjta gjë në tregti, ndërtim dhe bujqësi.
# 5 E drejta ekskluzive për furnizimin me pajisje ushtarake dhe Trajnimi i oficerëve ushtarakë të vendit
Përmes një skeme të sofistikuar të bursave, granteve dhe “Marrëveshjeve të Mbrojtjes” të bashkangjitura në Paktin Kolonial, afrikanët duhet të dërgojnë oficerët e tyre të lartë ushtarakë për trajnim në Francë ose në institucionet franceze të trainimit të drejtuar. Situata në kontinent tani është që Franca ka stërvitur qindra, madje mijëra tradhtarë dhe i ushqen ata. Ata janë në gjumë kur nuk janë të nevojshëm, dhe aktivizohen kur duhen për një grusht shteti ose ndonjë qëllim tjetër!
# 6 E drejta e Francës për të ndërhyrë ushtarakisht në vend për të mbrojtur interesat e saj
Sipas diçkaje të quajtur “Marrëveshjet e Mbrojtjes” bashkëngjitur Traktatit Kolonial, Franca kishte të drejtën ligjore të ndërhynte ushtarakisht në vendet afrikane, dhe gjithashtu të vendoste trupa përgjithmonë në bazat dhe objektet ushtarake vendet, të drejtuara tërësisht nga francezët.
Kur Presidenti Laurent Gbagbo i Côte d’Ivoire u përpoq t’i jepte fund shfrytëzimit francez të vendit, Franca organizoi një grusht shteti. Gjatë procesit të gjatë për të dëbuar Gbagbo, tanket Franceze, helikopterët dhe Forcat Speciale ndërhynë direkt në konflikt, madje duke qëlluar edhe mbi civilët.
Për të shtuar lëndimeve edhe fyerjen, Franca vlerësoi se komuniteti francez i biznesit kishte humbur disa miliona dollarë kur nxitoi të largohej nga Abidjan në 2006.BIlanci i luftës ishin vrasja e 65 civilëve të paarmatosur dhe plagosja mbi 1200 të tjerë nga ushtria franceze. Pasi e transferuan pushtetin tek Alassane Outtara, francezët i kërkuan qeverisë Ouattara t’i paguante kompensim komunitetit të biznesit francez për humbjet gjatë luftës civile. Në të vërtetë qeveria e Ouattara-s i pagoi dy herë më shumë nga sa thanë se kishin humbur duke u larguar.
# 7 Detyrimi për ta bërë frëngjishten gjuhë zyrtare të vendit dhe gjuhë për arsimim
Oui, zoti Vous devez parlez français, la langue de Molière!
Është krijuar një organizatë për shpërndarjen e gjuhës dhe kulturës frënge të quajtur “Frankofoni” me disa satelitë dhe organizata të bashkuara, të mbikëqyrura nga Ministri Francez i Punëve të Jashtme.
# 8 Detyrimi për të përdorur paratë koloniale të Francës FCFA
Kjo është lopa e vërtetë e qumështit për Francën, por është një sistem kaq i lig madje i denoncuar nga Bashkimi Evropian, por Franca nuk është e gatshme të lëvizë nga ai sistem kolonial i cili vendos rreth 500 miliardë dollarë nga Afrika në thesarin e saj.
Gjatë futjes së monedhës Euro në Evropë, vendet e tjera evropiane zbuluan skemën e shfrytëzimit francez. Shumë, posaçërisht vendet nordike, u tronditën dhe sugjeruan që Franca të hiqte qafe sistemin, por pa sukses.
# 9 Detyrimi për të dërguar raportin vjetor të bilancit dhe rezervës së Francës.
Pa raport, pa para.
Sidoqoftë sekretari i bankave qendrore të ish-kolonive dhe sekretari i takimit dy-vjeçar të Ministrave të Financave të ish-kolonive kryhet nga Franca banka Qendrore / Thesari.
# 10 Ri-pajtimi për të hyrë në aleancë ushtarake me ndonjë vend tjetër përveç nëse autorizohet nga Franca
Vendet afrikane në përgjithësi janë ato me aleanca më pak ushtarake rajonale. Shumica e vendeve kanë vetëm aleanca ushtarake me ish-kolonizuesit e tyre! (qesharake, por nuk mund të bësh më mirë!).
Në rastin e ish-kolonive të Francës, Franca i ndalon ata të kërkojnë aleancë tjetër ushtarake përveç asaj që ajo u ofron atyre.
# 11 Detyrimi për të aleat me Francën në situatë lufte ose krize globale
Mbi një milion ushtarë afrikanë luftuan për mposhtjen e nazizmit dhe fashizmit gjatë luftës së dytë botërore. Kontributi i tyre shpesh injorohet ose minimizohet, por kur mendoni se Gjermanisë iu deshën vetëm 6 javë për të mposhtur Francën në 1940, Franca e di që Afrikanët mund të jenë të dobishëm për të luftuar për la “Grandeur de la France” në të ardhmen.
Ekziston diçka pothuajse psikopatike në marrëdhëniet e Francës me Afrikën.
Së pari, Franca është shumë e varur nga plaçkitja dhe shfrytëzimi i Afrikës që nga koha e skllavërisë. Pastaj ekziston kjo mungesë e plotë e krijimtarisë dhe imagjinatës së elitës franceze për të menduar përtej të kaluarës dhe traditës.
Më në fund, Franca ka 2 institucione të cilat janë plotësisht të ngrira në të kaluarën, të banuara nga “fonctionnaire” paranojakë dhe psikopatë që përhapin frikën e apokalipsit nëse Franca do të ndryshonte, dhe referenca ideologjike e të cilave vjen ende nga romantizmi i shekullit të 19-të: ata janë Ministri i Financave dhe Buxhetit të Francës dhe Ministrit të Punëve të Jashtme të Francës.
Këto 2 institucione nuk janë vetëm një kërcënim për Afrikën, por për vetë francezët.
Varet nga ne si afrikanë që të çlirohemi, pa kërkuar leje, sepse ende nuk mund ta kuptoj për shembull se si 450 ushtarë francezë në Bregun e Fildishtë mund të kontrollonin një popullsi prej 20 milion njerëz?
*Koment nga autorja
* Burimi Silicon Africa
(Ekstrakt nga: http://panafricanvisions.com/2014/14-african-countries-forced-france-pay-colonial-tax-benefits-slavery-colonization/)
Perkthyer&Përshtatur nga: Kuriozi.al
0 Comments