Historia e martesës mund të zbulojë disa fakte shumë interesante. Për shembull, në Francën e Shekullit XVI, burrat që nuk ishin në gjendje të kënaqnin gratë e tyre në shtrat mund të thirreshin para Gjykatës.

Kjo sepse një nga pak arsyet që Kisha do t’i lejonte një gruaje divorcin, ishte nëse Burri i tyre nuk do të mund të kryente marrëdhënie seksuale për të përmbushur pritjet e saj. Prandaj nuk ishte e pazakontë që gratë e pakënaqura t’i akuzonin burrat e tyre për “moskonsumim të dëmshëm” para gjykatave kishtare (gjykatave fetare).

Tradita daton që në Shekullin e 14-të kur besohej se qëllimi kryesor i martesës ishte shumimi. Statistikat janë të paqarta, por nga vitet 1500, Historiani Francez, Pierre Darmon, thotë se Gjykatat u përballën me “një valë akuzash”.

Në Shekullin e 16-të, barra u binte burrave për të hedhur poshtë akuzat e tilla duke demonstruar aftësinë e tyre për të performuar përpara ekipeve ekspertë të priftërinjve, kirurgëve dhe mamive.

Këta vëzhgues të ditur do të shqyrtonin me kujdes “pajisjet” e burrit për të arritur një konkluzion mbi “elasticitetin” dhe “lëvizjen natyrore” të “veglave” përpara se të kërkonin “provë të derdhjes”. Megjithatë, shumë burra zbuluan se fuqitë e tyre do të zbeheshin gjatë provimit publik.

Nëse burri nuk do të ishte në gjendje të bënte për kënaqësinë e ekspertëve, atëherë Kisha do të urdhëronte që martesa të anulohej. Forma e vetme e rekursit të një burri ishte Gjyqi nga Kongresi ku atij do t’i kërkohej të bënte seks me Gruan e tij para ekipit të ekspertëve në mënyrë që të provonte se ai mund të performonte.

Çifti i martuar do të shqyrtohej nga afër nga Gjykata për të siguruar që ata nuk ishin duke fshehur ndonjë pajisje, ishin shikuar gjatë aktit dhe të shqyrtoheshin më tej më pas.