Kulla e pjerrët e Pizës, është strukturë mesjetare në Pizë, Itali, e famshme për animin e saj në 5,5 gradë (rreth 4,5 metra) në fund të shekullit të 20-të, kohë në të cilën u bë një punë e madhe për ta drejtuar kullën dhe pjerrësia e saj përfundimisht u ul në më pak se 4.0 gradë.

Kulla e Pizës, e filluar në vitin 1173 si struktura e tretë dhe e fundit e kompleksit të katedrales së qytetit, ishte projektuar të qëndronte 56 metra e lartë dhe u ndërtua prej mermeri të bardhë. Tre nga tetë katet e saj kishin përfunduar kur u bë e dukshme vendosja e pabarabartë e themeleve të ndërtesës në tokën e butë. Në atë kohë, shpërtheu lufta midis qyteteve-shteteve italiane dhe ndërtimi u ndal për gati një shekull. Kjo pauzë lejoi që themeli i kullës të zinte mirë vend dhe me gjasë parandaloi shembjen e saj të hershme.

Giovanni di Simone, inxhinieri përgjegjës kur rifilloi ndërtimi, u përpoq të kompensonte përkuljen duke i bërë katet e reja pak më të larta në anën e tjetër, por muratura shtesë bëri që struktura të fundosej akoma më tej. Projekti u ndërpre, pasi inxhinierët kërkonin zgjidhje për problemin e animit, dhe duke mos e arritur këtë kulla u mbyll përfundimisht në shekullin e 14-të. Shkallët spirale të dyfishta në brendësinë e kullës, me 294 shkallë që çojnë nga toka në dhomën e ziles (përfshihen dy shkallë shtesë për të kompensuar animin e kullës). Gjatë katër shekujve të ardhshëm, kullës iu instaluan shtatë këmbana; më e madhja prej të cilëve peshonte më shumë se 3600 kg. Sidoqoftë, nga fillimi i shekullit të 20-të, nuk lejohej ti binin më këmbanave të rënda, pasi besohej se lëvizja e tyre mund të përkeqësonte animin e saj.

Themelet u forcuan nga injektimi i finove të çimentos dhe llojeve të ndryshme të mbajtëseve dhe përforcuesve, por në fund të shekullit të 20-të struktura ishte ende duke u anuar me 1,2 mm në vit, duke u kthyer rrezik shembjeje. Në vitin 1990 kulla u mbyll për vizitorët dhe të gjitha këmbanat u hoqën pasi inxhinierët ndërmorën një projekt të madh rregullimi. Toka u gërrye nga poshtë themeleve, duke ulur ligët me 44 cm në 4.1 metra; Puna përfundoi në maj 2001 dhe struktura u rihap për vizitorët. Kulla vazhdoi të mbahej pa gërmime të mëtejshme, derisa në maj 2008 sensorët treguan se lëvizja më në fund ishte ndalur, me një përmirësim total prej 48 cm. Inxhinierët kanë garantuar që kulla do të jetë e qëndrueshme për të paktën 200 vjet.